In meer dan duizend steden verspreid over heel Europa zijn struikelstenen geplaatst. Ondertussen zijn dat er al meer dan 100.000. De stenen dragen de naam van slachtoffers van het nazisme: joden, politiek vervolgden, verzetsmensen, Roma en Sinti, homoseksuelen, getuigen van Jehova en slachtoffers van euthanasie. Ook in België plaatsen heel wat steden en gemeenten dergelijke struikelstenen.
De bedenker van de Stolpersteine (Struikelstenen in het Nederlands), de Duitse kunstenaar Günter Demnig, benadrukt dat het plaatsen van de stenen op zich niet voldoende is. Het is een aanleiding om het met nabestaanden, de huidige bewoners van het huis, met buurtbewoners of scholen, te hebben over de slachtoffers en de mechanismen die het mogelijk maken dat andersdenkenden op zo’n brutale manier worden vervolgd, weggevoerd en vaak vermoord.
De stenen herinneren op een tastbare wijze aan de terreur van het nationaal-socialisme. Het brengt het grote, abstracte verhaal binnen in onze eigen, kleine leefwereld. Het gebeurde niet ver weg en lang geleden, maar dichtbij, om de hoek, ook in Blankenberge.
