Je denkt waarschijnlijk niet direct aan mij,
of misschien enkel als buitenbeentje.
Maar dat maakt me net uniek,
want ook in mosselen schuilen verborgen parels.
Van m’n levendige jachthaven,
tot de stille charme van de polders.
Op de laatste plank van het staketsel,
of in het huisje van Majutte.
Hier vind je geen schone schijn of glitter,
wij lopen trots in onze short op de dijk.
Onze stad omarmt uniekheid,
en blijft bovenal zichzelf.
Gedreven door de wind,
door geschiedenis en het goeie leven.
Met het zand tussen de tenen,
en het geluid van de meeuwen boven de Pier.
Altijd in balans
met de golven als cadans.
De ene keer volle bak,
daarna weer op ‘t gemak.
Dus kom erbij, vind je plek,
in ‘t steedje dat leeft en laat leven.
Waar de Pier je verwelkomt
en je altijd thuis bent aan zee.
Blankenberge,
Thuis aan de Pier.